IV Niedziela Wielkanocy – J 10, 11 – 18

Ewangelia o Dobrym Pasterzu, w centrum swego orędzia, stawia prawdę o Bogu, który jest Dobry. Już w Starym Testamencie, szczególnie w Psalmach, podkreślano dobroć jako istotny przymiot Boga oraz jako rzeczywistość określającą wyjątkową więź Boga z tymi, którzy tę prawdę przyjmują swym sercem: „ Upodobał sobie tych, którzy cześć Mu oddają, którzy ufają Jego dobroci” /Ps 147/; „ Zachowaj mnie, Boże, bo chronię się u Ciebie, mówię do Pana: <Tyś jest Panem moim, poza Tobą nie ma dla mnie dobra>” /Ps 16/.

Dobry - czyli Bóg Pasterz otwarty na wszystkich. Owczarnia jest Jego „oczkiem w głowie”, wyjątkową pasją, o której myśli, o którą się troszczy, którą kocha, wśród której wciąż chce przebywać, którą zna. Pasterz pragnie przyłączyć do wspólnoty swojej owczarni również inne owce, tak, by mogła zaistnieć jedna owczarnia wiary i miłości.

Dobry - czyli Bóg Pasterz dający życie za swoje owce. Toczący walkę z zagrażającymi owczarni złodziejami i wilkami, Pasterz gotowy płacić najwyższą cenę – swoje życie. Cała owczarnia, a także każda poszczególna owca, jest dla Niego bardzo cenna, posiada wyjątkową wartość. W Jego oczach jest jedyna i niepowtarzalna, przede wszystkim przeznaczona do wiecznego szczęścia w Niebie. Pasterz wie, że owczarnia nie obroni się sama. Zna kruchość owiec, zna chwiejność ich pragnień poddanych lękom i pokusom. Staje więc na ich czele i na siebie przyjmuje ciosy mające na celu zniszczyć owczarnię. Oddając swoje życie, rodzi do nowego życia tych, którzy idą za Nim.

Dobry - czyli Bóg Pasterz wewnętrznie wolny. Nikt Mu nie może odebrać życia, On sam je dobrowolnie oddaje. Dobroć to Jego największa broń, właśnie nią zwycięża wroga. To miłość miłosierna, objawiająca Jego Wszechmoc. Pasterz nie oddaje złem za zło, nie krzyczy i nie złorzeczy. Pozwalając się miażdżyć i zabijać, pokonuje tym samym wszelką nienawiść i grzech. Zmartwychwstając, otwiera drzwi zbawienia.

Jezus, Dobry Pasterz, poprzez swoją misję na ziemi objawia nam Boga, który jest Dobry. On sam ufa bezgranicznie Ojcu i pragnie, byśmy naśladując Go, również ufali dobroci Boga. Ta ufność, to postawa zawierzenia Bogu - w każdym czasie, we wszystkich okolicznościach, wydarzeniach, czy sytuacjach. To wewnętrzna pewność, że Bóg pierwszy chce dla nas dobra i tylko dobra. W swojej niepojętej Opatrzności wybiera dla nas takie drogi, które doprowadzą nas do Nieba. Bywa, że jako Dobry Pasterz, chcąc oczyścić nas z egoizmu i pychy, stawia nas na wyboistych drogach dokonywania wyboru prawdziwych wartości. Bywa, że prowadzi nas wąskimi ścieżkami świętości, zapraszając do przekraczania siebie z miłości do Niego i bliźniego. Często zaś bierze nas na swoje ramiona i przenosi ponad przepaści grzechu i zniewolenia złem. Zawsze Dobry i Wierny.

Podnieś głowę i spojrzyj w dobre oczy Boga. Jesteś Jego umiłowanym dzieckiem!
NASZE1
mbb2 Small