- Szczegóły
- 22534
Powołanie zakonne to wielka łaska. Aby zagłębić się w jej tajemnicy możesz sięgnąć po Ewangelię i rozważyć scenę powołania pierwszych uczniów przez Jezusa - Łk 5, 1-11.
Jezus przychodzi nad jezioro Genezaret. Nie mogąc nauczać z powodu cisnącego się na Niego tłumu, wchodzi do jednej ze stojących na brzegu łodzi i prosi płuczącego obok puste sieci jej właściciela, Szymona, aby nieco odbił od brzegu. Jezus zaczyna nauczać.
Z darem powołania bywa tak - Jezus przychodzi na brzeg jeziora, gdzie człowiek po nieudanym połowie płucze puste sieci. Przychodzi, jakby delikatnie wchodził w obszar jego codziennego życia. Prosi go, aby nieco odbił od brzegu - znaczy to, że łaska powołania stopniowo dotyka serca poszukującego czegoś więcej, niż zaspokojenia potrzeb materialnych.
- Pomyśl – Czy odczuwasz obecność Jezusa w swojej codzienności? Czy pozwalasz Mu wejść na „brzeg” twojego serca? Jak często wsłuchujesz się w Słowo Boże? Czy masz dobry dystans, czyli nieco odbijasz od brzegu twoich potrzeb i wartości ziemskich?
To jakby kolejny wymiar łaski powołania. Gdy człowiek słucha słów Pisma św. i jego serce zaczyna cieszyć się odkrywaną prawdą, Pan zaprasza go do głębokiej więzi z Nim.
- Pomyśl – Czy rozważając biblijne teksty wzbudza się w tobie tęsknota, by jeszcze głębiej otworzyć serce dla Boga? Czy pragniesz przyjąć Jezusa jako swojego największego Przyjaciela i Mistrza, któremu chcesz całkowicie zaufać?
Bóg udziela łaski powołania człowiekowi, który sam z siebie nie zasługuje na tak wielkie obdarowanie. Tworząc z człowiekiem głęboka więź miłości, równocześnie zaprasza go do współpracy w dziele zbawiania świata.
- Pomyśl – Może i ciebie, pomimo twojej kruchości, wzywa Pan do pójścia za Nim, by łowić ludzi z odmętu zła i cierpienia? Może i Ciebie potrzebuje Pan, by świadczyć wobec świata o Jego cudach miłosiernej miłości?
OTWÓRZ SERCE NA DAR TAK PIEKNEJ MIŁOŚCI
I IDŹ ZA PANEM, KTÓRY CIĘ KOCHA!